WICKED #ฟิคเด็กเถื่อน NC PART EP.20 { JACKJAE } ที่เกาหลี









                แจ็คสันวางกระป๋องเบียร์ลงก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางเอาไว้ จากจูบที่อ่อนโยนนุ่มละมุน ค่อยๆร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆมือไม้ก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตนเองและอีกฝ่ายออกด้วยอารมณ์ที่กำลังได้ที่


                “อืมมมม” ร่างบางครางออกมาเบาๆพร้อมกับเอียงใบหน้าจูบกับร่างสูงด้วยท่าทีเกร็งๆในช่วงแรกก่อนจะค่อยๆคล้อยตามไปตามอารมณ์ ร่างหนาดันคนรักให้นอนลงไปกับเก้าอี้ แจ็คสันใช้เสื้อของตนเองที่ถอดออกรองแผ่นหลังให้คนรักเพราะกลัวอีกคนจะเจ็บ เค้ายืดตัวขึ้นก่อนจะมองใบหน้าหวานที่ดวงตาฉ่ำปรือเพราะความวาบหวาม



                “ฉัน...อยากกอดนายได้มั้ย” ร่างหนาเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา ร่างบางเม้มปากน้อยๆก่อนจะพยักหน้าเบาๆพร้อมตอบอ้อมแอ้มในลำคอ



                “คะ..ครับ” สิ้นเสียงที่อีกคนเอ่ยตอบ ร่างหนาก็ยืดตัวขึ้นก่อนจะค่อยๆปลดกางเกงของอีกคนออกจนเหลือแค่กางเกงชั้นใน ร่างหนาพยายามมองหาอะไรสักอย่างที่เป็นตัวช่วยแต่ตอนนี้มันก็ไม่มีเลย เพราะตัวเค้าขี้เกียจเดินกลับเข้าไปในห้องจึงได้แค่ใช้น้ำลายของเค้าเป็นตัวช่วย ร่างหนาเลียนิ้วของตนเองจนชุ่มไปด้วยน้ำลายก่อนจะมองไปที่คนรัก



                “มันอาจจะเจ็บหน่อยนะ ฉันขี้เกียจเข้าไปเอาเจลในห้อง”



                “น่ะ...นี่คุณเตรียมมาด้วยเหรอ” ร่างบางถามไปด้วยหน้าก็แดงระเรื่อเพราะความเขินอาย ร่างหนายิ้มน้อยๆที่มุมปากก่อนจะพยักหน้าเบาๆ



                “ก็...เตรียมเอาไว้ก็ไม่เสียหายหรอกน่า” มือหนาเลื่อนไปดึงชั้นในตัวจิ๋วของร่างบางออกก่อนจะสองนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของอีกคนช้าๆ



                “อ๊ะ...” ร่างบางสะดุ้งน้อยๆก่อนจะเอามือทั้งสองข้างจับที่ต้นแขนของคนรักเอาไว้เหมือนหนาที่ยึดเหนียว



                “อย่าเกร็งนะ ไม่งั้นนายจะเจ็บ” ร่างหนาพยายามเอ่ยบอกกับคนรักเพื่อให้อีกคนผ่อนคลาย



                “คนอื่น..เค้าจะไม่ได้ยินเราเหรอครับ” ร่างบางเอ่ยขึ้นเพราะตอนนี้ทั้งคู่อยู่ที่ระเบียง ก็กลัวว่าคนที่อยู่ห้องข้างๆจะได้ยินจนออกมาดู แล้วจะเห็นพวกเค้าเข้า



                “ไม่ได้ยินหรอก ฉันจองห้องไว้ทั้งชั้น พวกคนที่มากับฉันก็อยู่ห้องอีกฝั่งหนึ่ง เพราะฉะนั้นตรงนี้มีแค่พวกเรา นายจะร้องดังแค่ไหนก็ได้” แจ็คสันเอ่ยด้วยท่าทีทะเล้นจนยองแจอดไม่ได้ที่จะฟาดลงไปแรงๆทีหนึ่ง



                “คุณนี่มันจริงๆเลยนะ”



                “ฮ่าๆ เก็บเสียงด่าฉันเอาไว้ร้องดังๆดีกว่า” เอ่ยจบร่างหนาก็สอดนิ้วเข้าไปโดยที่อีกคนไม่ทันได้ตั้งตัว



                “อ๊ะ...อือ” เค้าแช่นิ้วเอาไว้ให้ร่างบางได้ปรับตัวก่อนจะค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆ ร่างบางเม้มปากแน่น ถึงจะเจ็บแต่ในครั้งนี้มันก็รู้สึกไม่ได้แย่เท่าครั้งแรกที่วกเค้าทั้งคู่มีอะไรกับ ครั้งนั้นมันเต็มไปด้วยความกลัวและความเจ็บปวด ตอนนี้ก็เจ็บแต่มันก็แฝงไปด้วยความอบอุ่น



                “ถ้าไม่ไหวบอกฉันนะ” ร่างหนาเอ่ยซึ่งร่างบางก็พยักหน้ารับ ร่างหนาค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปเพิ่มมากขึ้นจากหนึ่งเป็นสองและสามนิ้ว



                “อ๊ะ...อื้ออออออ...อ๊า” ร่างบางรางออกมาเสียงหวาน เสียงของอีกคนนั้นทำให้ร่างหนาแทบทนไม่ไหว เค้าค่อยๆถอนนิ้วออกก่อนจะก่อนจะปลดกางเกงของตนเองออกเผยให้เห็นแกนกายที่กำลังตื่นตัวเต็มที่ ร่างหนาสอดขาเข้าไปตรงหว่างขาของคนรักก่อนจะจับแกนกายของตนเองไปต่อที่ช่องทางรัก



                “ฉันขอเข้าไปเลยนะ”เอ่ยจบก็ค่อยๆสอดแทรกตัวเข้าไปทีละนิดจนสุด ร่างบางใบหน้าเหย๋เกเม้มปากแน่นเพราะความเจ็บปวด มันรู้สึกจุกและแน่นไปหมด แจ็คสันแช่ตัวไว้อย่างนั้นสักพักก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกเป็นจังหะช้าๆ มือหนาข้างหนึ่งก็ประคองสะโพกมนของอีกคนเอาไว้ อีกมือก็บีบเค้นยอดอกสีหวานของอีกคน



                ตอนนี้ทั้งคู่ถูกเติมเต็มไปด้วยอารมณ์เสียวซ่าน ร่างบางยกมือขึ้นคล้องคอคนรักก่อนจะดึงอีกคนมาจูบ แจ็คสันก็ทำตามที่คนรักต้องการทันทีโดยทีสะโพกของเค้าก็เริ่มส่งแงกระแทกเข้าแรงขึ้นเรื่อยๆ


                พับ พับ พับ


                เสียงเนื้อที่กระทบกันดังระงบไปทั่ว ทั้งที่ลมเย็นๆข้างนอกนั้นพัดเข้ามาเสมอแต่ร่างกายของทั้งคู่กลับชุ่มไปด้วยเหงื่อ
                “ไหวมั้ย” แจ็คสันเอ่ยถามคนรักซึ่งเจ้าของใบหน้าหวานก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆ ทำให้ร่างหนาบรรเลงเพลงรักของเค้าอย่างไม่รีรอ ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระทกกระทั้นที่ร่างหนาส่งมาให้อย่างไม่มีทีท่าจะหยุดง่ายๆ ความรู้สึกเสียวซ่านมันพุ่งพล่านไปทั่วร่างกายอย่างห้ามเอาไว้ไม่ได้



                “อ๊ะ อ๊า..อื้ออออ ผม...ผม มะ..ไม่ไหวแล้ว..มัน..จะ...อื้ออออ” เสียงหวานครางออกมาพร้อมกับน้ำรักสีขาวขุ่นที่หลั่งออกมาจากร่างกายของตนเองทั้งๆที่ไม่ได้แตะต้องแกนกายของเค้าเลยด้วยซ้ำ ร่างหนาก็เร่งจังหวะรัวเพราะตนเองก็กำลังจะปลดปล่อย



                “อะ..ซี๊ด ฉันก็...อ่าส์” ร่างหนาครางเสียงกระเส่าพร้อมกับปลดปล่อยออกมา ร่างบางกระตุกตัวอยู่สองสามครั้งก่อนจะสงบลงหายใจหอบ แต่มีเหรอมันจะจบอยู่แค่นี้ ร่างกายที่สอดประสานกันนั้นยังคงมอบความร้อนแรงให้กันและกันอยู่อย่างนั้นจากที่ระเบียงก็มาต่อที่ห้อง ในห้องน้ำจนร่างบางหมดแรงหลับคาอกของร่างหนาตอนใกล้เช้า




                “ฉันจะไม่มีวันทิ้งนายไปไหน เหมือนกับที่พ่อแม่นายทำนะยองแจ” เอ่ยแค่นั้นก็จูบลงเบาๆที่หน้าผากของอีกคนก่อนจะดึงคนรักเข้ามากอดแน่นและหลับตามอีกคนไปในเวลาต่อมา




อ่านแล้วไปกรีมกันน๊า #ฟิคเด็กเถื่อน 

ความคิดเห็น