ร่างเล็กมองคนตรงหน้าด้วยแววตาแข็งกร้าว พยายามแสดงด้านเข็มแข็งออกมาขนาดไหน แต่มันก็ปกปิดความอ่อนแอได้ไม่มิดในดวงตาสีเข้มนั้นกำลังคอลไปด้วยน้ำตา ร่างสูงกระตุกยิมก่อนจะโน้มใบหน้าไปใกล้อีกคนจนปลายจมูกแตะกันก่อนจะยกยิ้มร้าย
“แสดงว่าทำใจเอาไว้แล้วสินะว่าคืนนี้นายจะเจออะไร” ใบหน้าคมตายยกยิ้มร้ายก่อนจะจูบลงที่ริมฝีปากอิ่มของอีกคนก่อนที่เรียวลิ้นจะค่อยๆสอดเข้าไปในโพรงปากของอีกคน ร่างเล็กกำเสื้อของร่างสูงเอาไว้แน่น อยากจะต่อต้านแต่ก็คิดในใจว่ายังไงก็คงสู้แรงอีกคนไม่ได้ ยอมๆไปมันก็คงจะดีกว่าถ้าจะยิ่งฝืนแล้วจะยิ่งเจ็บตัว
“อืมม..อื้ออ” ร่างเล็กคราวออกมาก่อนจะยกมือขึ้นดันแผ่นอกอีกคนเมื่อร่างสูงกบจูบลงมาแล้วเปลี่ยนเป็นจูบที่ร้อนแรงจนอีกคนตั้งตัวไม่ทัน
ร่างสูงยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะดูกลืนความหวานจากอีกคนจนหน่ำใจ ต้อนลิ้นเล็กๆให้จนมุมและสนองจูบของเค้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ ร่างสูงจูบอีกคนอยู่อย่างนั้นอยู่สักพักก่อนจะค่อยๆถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะไล่ลงมาที่ซอกคอขาว มือหนาก็เลื่อนมาที่เสื้อยืดตัวบางก่อนจะค่อยๆสอดมือลอดผ่านเข้าไปลูบไล่ที่แผ่นหลังเนียน
“อึ๊...อื้อ ยะ..อย่า” ร่างเล็กร้องห้ามก่อนจะพยายามดันตัวอีกคนออกห่าง ถึงจะบอกว่าทำใจ แต่มันก็ไม่โอเคจริงๆที่ต้องตกมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ร่างสูงมองใบหน้ามนของอีกคนก่อนจะดันอีกคนราบไปกับโต๊ะพลู ร่างเล็กได้แต่เม้มปากแน่น ดวงตากลมหลุบลงอย่างตั้งใจ เพราะไม่อยากเห็น ไม่อยากรับรู้อะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้น ร่างสูงมองคนที่ตัวสั่นเทาตรงหน้าก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีเข้มของตนเองออกช้าๆจนเผยให้เห็นแผ่นอกแกร่ง หน้าท้องเป็นลอนได้สัดส่วนร่างสูงขยับตัวขึ้นไปอยู่บนโต๊ะพลูมือหนาดึงกางเกงของคนตัวเล็กออกจนช่วงล่างเปลือยเปล่า
“เตรียมตัวเตรียมใจให้ดีๆนะ” ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงหื่นกระหาย ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับผวะ
ไม่เอาผมไม่อยากเจอแบบนี้ ถึงตอนแรกจะเตรียมใจเอาไว้แต่พอเอาเข้าจริงๆ ร่างเล็กก็ข่มใจกับความกลัวนั้นไม่ได้จริงๆ ร่างเล็กยันตัวขึ้นพยายามจะลุกหนีแต่มาคิดตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้ว ร่างเล็กยกมือขึ้นดันอีกคนออกแต่ก็ไม่เป็นผล ทำให้ร่างสูงต้องดึงขาของอีกคนแล้วลากมาใกล้ ทำให้ร่างเล็กหงายหลังลงไปอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างสูงรั้งเอวอีกคนให้เข้ามาใกล้ก่อนจะปลดกางเกงของตนเองออก เผยให้เห็นแกนกายที่กำลังตื่นตัวเต็มที่
“มะ ไม่เอาแล้ว...อ๊ะ..อื้ออออ” ร่างเล็กพยายามร้องห้ามและขืนตัวหนี แต่ยังไม่ทันสิ้นเสียงร่างสูงก็สอดแกนกายเข้าไปในตัวของอีกคนโดยที่ไม่ได้เบิกทางใดใดเลย ทำให้ความเจ็บปวดแล่นปรี่เข้ามาจนร่างเล็กน้ำตาไหลพราก
“อื้มม..นายอย่าเกร็งสิ ฉันเข้าไปไม่ได้” ร่างสูงยกสะโพกมนขึ้นเล็กน้อยพยายามจะดุดดันแกนกายเข้าไปแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะตอนนี้เข้าไปได้แค่ส่วนหัวเท่านั้น
“ผมเจ็บ..ฮือ..ฮึก ไม่เอาแล้วอย่าเอามันเข้ามา ฮืออ” ร่างเล็กร้องไหลอย่างน่าสงสาร เพราะความเจ็บปวดที่ได้รับมันเหมือนจะทำให้ช่วงล่างของเค้าฉีกขาดไม่มีผิด ร่างสูงโน้มลงไปหาอีกคนก่อนจะทาบทับริมฝีปากหยักแล้วมอบจูบอันเราร้อนให้อีกคนเพื่อดึงความสนใจมาอยู่ที่จูบแสนหวาน เมื่อเห็นว่าร่างเล็กกำลังเคลิ้มไปกับรสจูบแล้วค่อยๆลดอาการเกร็งลง ร่างสูงก็ใช้โอกาสนี้เด้งสวนสะโพกเข้าไปจนอีกคนรู้สึกจุก
“อื้อ..อ๊ะ คุณมันใจร้าย..ฮึก” ร่างเล็กสะบัดหน้าหนีก่อนจะยกมือขึ้นมาทุบอกแกร่งทั้งน้ำตา ร่างสูงยกยิ้มร้ายก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ ร่างเล็กยกมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้แน่น รู้สึกเจ็บปวดไปหมดทั้งร่าง แต่อีกคนกลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้น เพราะเค้ากำลังสุขสมไปกับร่างกายของอีกคน ผิวเนียนลื่นมือมันทำให้ยากต่อการหักห้ามจะจับตรงไหนมันก็นุ่นนิ่มพอดีมือไปหมด
พับ พับ พับ
ร่างสูงเร่งจังหวะเร็วขึ้นตามความต้องการ ทำเอาคนตัวเล็กสั่นคลอนไปด้วยร่างสูงก้มลงมองอีกคนก่อนจะเอื้อมมือไปถอดเสื้อของคนตัวเล็กออกร่างเล็กพยายามยกมือขึ้นมาขืนไว้ก็ไม่เป็นผล ร่างสูงมองร่างเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กพร้อมยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะดึงให้อีกคนนึงขึ้นมานั่งบนตักของเค้า ทำให้แกนกายสอดเข้าไปได้ลึกกว่าเดิม
ร่างเล็กยกมือขึ้นโอบรอบคอร่างสูงไว้เพื่อหาที่ยึดเหนียว ใบหน้าหวานก็ซุกไปกับไหล่กว้างของอีกคน พยายามเม้มปากเอาไว้แน่นเพราะไม่อยากส่งเสียงที่น่ารังเกียจออกมา ร่างสูงหันไปมองคนตัวเล็กก่อนจะกระแทกซะโพกเข้าไปแรกๆจนคนตัวเล็กกลั้นเสียงเอาไว้ไม่อยู่ ร้องออกมาเสียงหลง
“อ๊ะ..อื้อออ..ผมเจ็บ งือออ ฮึก” ร่างสูงใช้มือประคองใบหน้าหวานก่อนจะดึงเข้ามาจูบโดยที่ช่วงล่างก็ยังคงสอนประสานกันอย่างต่อเนื่อง ร่างเล็กจูบสนองอีกคนอย่างเลี่ยงไม่ได้ตอนนี้เค้าเหมือนเป็นตุ๊กตาที่ร่างสูงจะจับให้ทำอะไรก็ต้องทำเพราะไร้เรี่ยวแรงจะขืนแรงของอีกคนเอาไว้จริงๆ
“อะไรกันแค่นี้นายก็ทนไม่ได้แล้วเหรอ ..อืมม อ๊า แน่นชะมัด” ร่างสูงเอ่ยก่อนจะครางเสียงกระเส่า เสียงของร่างสูงทำเอาร่างเล็กที่ได้ยินอีกคนมาครางอยู่ข้างหูถึงกับร้อนวูบไปทั้งตัว ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อ เพราะไม่บ่อยเลยที่จะได้ยินเสียงแบบนี้ของร่างสูง
“อื้ออ.. คะ..คุณรีบๆทำให้มันเสร็จๆจะได้มั้ย..อึก..ผม ผมไม่มีแรงแล้ว” ร่างเล็กเอ่ยด้วยน้ำเสียงโรยแรง ร่างสูงจับสะโพกของอีกคนเอาไว้ก่อนจะเด้งสะโพกสวนเข้าไปอีกเพิ่มความเร็วขึ้นอีกเป็นเท่าตัวจนคนตัวเล็กสั่นคลอนและครางออกมาจนไม่เป็นภาษา
“คุณ..อ๊ะ มะ..มันแรงไปแล้ว เจ็บ..อื้อออ” ร่างสูงร่วมรักอยู่กับคนตัวเล็กวนอยู่แบบนั้นหลายต่อหลายครั้งจนคนตัวเล็กไร้เรี่ยวแรง
“แบมแบม..อ๊ะ..อ๊า” ร่างสูงครางเสียงกระเส่าก่อนจะปล่อยย้ำรักที่ขาวขุ่นเข้าไปในตัวอีกคนจนรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วท้อง ร่างสูงมองคนตัวเล็กที่นอนหายใจหอบก่อนจะยกมือขึ้นเกลี่ยดวงหน้าหวานก่อนจะจูบซับที่ขมับของอีกคนเบาๆ
“พอเถอะ..ขอร้อง ฮึก..ผมไม่มีแรงแล้ว..ฮึก ฮือ” ร่างเล็กร้องไห้เสียงสะอื้นซุกอยู่ที่ไหลกว้างของร่างสูงอย่างนั้นด้วยความน่าสงสาร ร่างสูงจูบซับที่ขมับ ไล่ลงมาที่ซอกขอขาวก่อนจะไล่ลงมาที่ไหล่ลาด ก่อนจะดันคนตัวเล็กให้นอนราบลงไปกับโต๊ะพลูอีกครั้ง
“นายคิดว่าฉันจะหยุดอยู่แค่รอบนี้เหรอ” ร่างสูงเอ่ยถามก่อนจะยกยิ้มร้าย แกนกายที่ตื่นตัวคับแน่นในช่องทางของคนตัวเล็กโดยที่ยังไม่ได้เอาออกในตอนแรกทำให้เค้ารู้ตัวว่าร่างสูงกำลังจะทำการเริ่มบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง ทำให้ร่างเล็กมองอีกคนด้วยสายตาเว้าวอน
“พอเถอะผมขอร้อง ผมไม่มีแรงแล้วจริงๆ..ฮึก นะครับผมขอร้อง” ร่างเล็กยกมือขึ้นมาไหว้อีกคนอย่างน่าสงสารแต่ร่างสูงก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าโศกอะไรด้วยเลย สะโกที่ขยับอีกครั้ง ทำให้ร่างเล็กรับรู้ได้เลยว่าร่างสูงไม่ได้สนใจคำอ้อนวอนของเค้าเลย สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คงมีแค่
ทนและยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น
มาแล้วค่าสำหรับเอ็นซีตอนนี้
มันโหดร้ายไปไหมมาร์คต้วน ทำไมทำกับตะหนูแบบนี้..
เอ็นซีน่าเบื่อไปไหมคะ ? ชอบไม่ชอบยังไงเม้นบอกกันได้นะคะ
ยังไงก็ขอกำลังใจหน่อยน๊าาาา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น