#ฟิคแค้นรักร้ายNCEP45
MARKBAM EP.45
“ อื้มมมมม.. “ เสียงหวานครางออกมาเบาๆเมื่อเรียวลิ้นอุ่นๆของร่างสูงไล่ลงไปที่ยอดอกสีหวานและไล่ลงไปที่หน้าท้องบางก่อนร่างสูงจะยกหัวขึ้นมองคนตัวเล็กที่มองมาที่เค้าด้วยแววตาหวานฉ่ำ ดวงตากลมมองไปที่ร่างสูงก่อนจะเม้มปากน้อยๆเมื่อร่างสูงค่อยๆถอดกางเกงนอนของตนเองออก ซึ่งในตอนนี้ร่างเล็กอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ไม่เหลือเสื้อผ้าอาภรณ์สักชิ้นปกคลุมร่างกาย ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินตรงไปที่กระเป๋าเดินทางและหยิบขวดเจลขึ้นมาแล้วเดินกลับมาที่เตียง
ร่างสูงป้ายเจลไปที่ช่องทางสีหวานของคนตัวเล็ก และชะโลมเจลไปที่แกนกายที่กำลังตื่นตัวของตนเองก่อนจะเลื่อนไปจ่อที่ช่องทางรักของร่างเล็ก..
“ พี่ไม่รอแล้วนะ... พี่ใส่เข้าไปเลยนะ “ ร่างสูงเอ่ย ร่างเล็กเม้มปากแน่นเมื่อแกนกายของร่างสูงค่อยๆสอดเข้ามายังช่องทางรักของตนเอง มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่น ใบหน้าหวานเหยเกเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ ร่างสูงสอดใส่แกนกายเข้าไปจนสุดก่อนจะโน้มลงไปจูบซับที่หน้าผากมนอย่างแผ่วเบา เค้าปล่อยให้คนตัวเล็กได้ปรับตัวก่อนจะค่อยๆขยับตัวช้าๆเนิบนาบ
“ อื้ม...แบม อ๊า “ ร่างสูงครางเสียงกระเส่า เพราะช่องทางรักของอีกคนตอดรัดเค้าแน่น ไม่ว่าจะมีอะไรกันกี่ครั้งกี่หน มันก็ยังไม่เคยรู้สึกชินกับสถานะการณ์แบบนี้เลยสักครั้ง ดวงหน้ามนเบนหน้าหนีซุกไปหมอนใบโตพร้อมพวงแก้มใสที่แดงระเรื่อขึ้นเป็นแถบ ร่างสูงมองคนตัวเล็กก่อนจะยกยิ้มละมุนก้มลงไปกอดจมูกแรงลงที่พวงแก้มใส จนคนตัวเล็กต้องหันมาค้อนให้
“ พี่มาร์คอ่ะ ... “
“ พี่ทำไมเหรอครับ ? “ ร่างสูงเอ่ยก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นทีละนิดทีละนิด วงแขนแกร่งยกขาเรียวขึ้นมาพาดเอาไว้พร้อมยกสะโพกมนขึ้นน้อยๆเพื่อให้แรงที่ส่งไปเข้าไปได้ลึกกว่าเดิม แสงแดดที่ส่องเข้ามาทำให้อะไรๆในห้องมันดูชัดเจนไปหมด แม้กระทั้งใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าที่กำลังส่งเสียงครางกระเส่าและเคลื่อนตัวเข้ามาหาคนตัวเล็กอย่างเป็นจังหวะ... พี่มาร์คของแบมจริงๆใช่ไหม... ไม่ได้ฝันไปแบบทุกครั้งไม่ได้เป็นแค่ความทรงจำในอดีต ... ร่างสูงก้มลงมองคนตัวเล็กก่อนจะยกยิ้มน้อยๆแล้วโถมตัวลงไปใกล้ๆ
“ พี่...รักแบมนะครับ “ เสียงทุ้มต่ำที่เอาข้างใบหูทำเอาหัวใจของคนตัวเล็กพองโตราวกับจะระเบิดให้ได้
พับ พับ พับ
เสียงเนื้อที่กระทบกันดังสลับขึ้นมากับเสียงครางและเสียงเตียงที่ดังเอี๊ยดอ๊าดเพราะแรงเสียดทาน ส่งเสียงดังระงงมไปทั่วห้องรับเช้าวันใหม่ของทั้งคู่ ดวงตาสีนิลคลอไปด้วยน้ำตาที่เกิดจากเพลงรักที่วนเวียนไม่รู้จบ เป็นความเจ็บปวดที่คละเคล้าไปกับความสุข
“ อ๊ะ..อื้อ... ชะ ช้าๆหน่อย บะ.. แบม อื้ออออออ “ ร่างเล็กเม้มปากแน่นครางเสียงหลงเมื่อร่างสูงส่งแรงกระแทกเข้ามาแรงๆเน้นๆจนร่างเล็กสั่นคลอนอย่างรุนแรง เค้าเร่งจังหวะขึ้นก่อนจะยกสะโพกคนตัวเล็กขึ้นมารับแรงที่ส่งไปให้
“ แบม แบม... พี่.. อะ... อ๊า “ ร่างสูงขยับตัวอีกสองสามทีเค้าก็ปลดปล่อยออกมา คนตัวเล็กกำหมอนแน่นแอนตัวขึ้นรับน้ำรักที่ร่างสูงฉีดเข้ามาในช่องทางรักที่ทำให้รู้สึกอุ่นวูบไปทั่วท้อง ก่อนจะหายใจหอบ และร่างเล็กก็รู้ดีว่า..มาร์คต้วนคนนี้ ไม่เคยจบอยู่แค่รอบเดียว เพลงรักรอบที่สองของเค้าทั้งคู่เริ่มขึ้นทันทีในเวลาต่อมาเพียงไม่นาน ก่อนจะจบลงตอนเกือบสิบโมงเช้า
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น