#ฟิคแค้นรักร้าย
NC PART MARKBAM EP.06
สิ้นเสียงนั้นใบหน้าคมก็กดจูบลงไปที่กลีบปากสีหวานอีกครั้งเรียวลิ้นชื้นแทรกเข้าไปในโพรงปากของร่างเล็กอย่างที่ไม่ทันให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัวกลิ่นคาวเลือกคละคุ้งไปทั่วปากไม่ว่าจะพยายามดิ้นให้หลุดอย่างไรก็ไม่เป็นผล ร่างสูงผละออกจากริมฝีปากสีหวานก่อนจะเลื่อนลงมาที่ซอกคอขาวๆ ผิวละเอียดนุ่นราวกับผิวเด็กทำให้อีกคนหยุดสัมผัสไม่ได้
“ อ๊ะ...เจ็บ... หยุดนะ ฮึก...อื้อออออ “ ร่างเล็กร้องออกมาเมื่อร่างสูงดูดเม้นสร้างรอยกลีบกุหลาบสีหวานเอาไว้ทั่วลำคอขาวๆ ไล่ต่ำลงมาที่ยอดอกสีหวานเรียวลิ้นอุ่นๆโลมเลียยอดอกเล็กจนตั้งชูชั้นขึ้นมาอย่างเสียวกระสัน
ร่างสูงกระหยิ่มยิ้มเมื่อร่างเล็กๆสั่นเทาเพราะแรงสะอื้นและความกลัวที่ปะปนกันจนแยกแทบไม่ออกใบหน้าคมไล่ต่ำลงมายังชั้นในตัวเล็กมือหนาดึงชั้นในที่ปกคลุมแกนกายของอีกคนออกก่อนจะโยนไปปลายเตียงร่างเล็กรีบยกขาขึ้นมาบิดหนีอีกคนทันที มือแกร่งจับขาเล็กๆนั้นแยกออกจากกันก่อนจะก้มลงไปอยู่ตรงหว่างขาของอีกคน
“ จะทำอะไร...อย่านะ ฮึก... อื้อออออ “ เสียงหวานครางออกมาอย่างสกัดกั้นเมื่อริมฝีผากของอีกครอบคลุมแกนกายของอีกคนเอาไว้ แบมแบมเบิกตากว้างเพราะเป็นครั้งแรกที่ถูกกระทำแบบนี้ ขาเล็กๆพยายามถีบอีกคนออกแต่ก็ถูกมือแกร่งยึดเอาไว้ร่างสูงค่อยๆรูดปากเข้าออกช้าๆอย่างเป็นจังหวะเมื่อส่วนแข็งขืนของร่างเล็กแข็งตัวขึ้นมา ร่างเล็กบิดเร้าอย่างทรมานกับสัมผัสใหม่ที่พึ่งเคยได้รับ ริมฝีปากเล็กเม้มแน่นจนเป็นขีดพร้อมกับเบนหน้าหนีออกไปด้านนอก...
วันที่ฝนตกมันไม่เคยมีอะไรดีสักอย่าง...
“ อะ...อ๊ะ.... อื้อออออออ “ ร่างเล็กกระตุกตัวขึ้นเมื่อตนเองปลดปล่อยออกมา... ร่างสูงกระหยิ่มยิ้มก่อนจะขยับใบหน้าไปข้างๆใบหูของอีกคน
“ เด็กนิสัยไม่ดี...เสร็จง่ายไปรึเปล่า ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ทะลึ่งจริงๆ “ ร่างสูงเอ่ยออกมาก่อนจะยืดตัวขึ้นพร้อมกับปลดเข็มขัดออกช้าๆ ดวงหน้าหวานมองการกระทำของอีกคนก่อนจะพยายามดึงตัวออกห่างแต่ก็ถูกร่างสูงดึงเอวบางนั้นเอาไว้
แกนกายที่กำลังตื่นตัวของอีกคนเผยออกมาให้ร่างเล็กได้เห็น มือแกร่งเอื้อมไปหยิบเจลหล่อลื่นใต้หมอนก่อนจะบีบมันไปตามร่องสีหวานของอีกคน เจลเย็นๆทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก
“ ทำอะไร...คุณ...คุณจะทำอะไร ฮึก... “ ด้วยความไม่ประสีประสาในเรื่องโลกีย์ทำให้แววตาสีเข้มรื้อขึ้นมาด้วยน้ำตาอีกครั้ง ร่างสูงยิ้มเหี้ยมก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังของอีกคน เพียงแค่นิ้วเรียวยาวถูกสอดเข้าไปร่างเล็กก็เม้มปากแน่นพร้อมกับส่ายหน้าไปมาด้วยความทรมาน
“ ไม่ๆ ...ฮืออออ... เจ็บ... ฮึก...อย่า... “ เสียงหวานร้องออกมากระท่อนกระแท่นส่ายหน้าไปมาอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้รับรู้ถึงสัมผัสแบบนี้ ร่างสูงมองใบหน้าเจ็บปวดของอีกคนอย่างพอใจก่อนจะค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ...อย่างที่ไม่คิดจะผ่อนปรนให้อีกคนได้ตั้งตัวและปรับตัวรับกับสัมผัสนั้น
“ มะ...มะ...ไม่...ฮึก...อย่า...โอ๊ยยยย... “ ร่างเล็กส่ายหน้ารัวอยากจะดันอีกคนออก อยากจะหนีไปจากตรงนี้ แต่ก็ทำไม่ได้...นิ้วเรียวเพิ่มจกหนึ่งเป็นสอง...เริ่มจากสองเป็นสาม...อีกคนได้แต่ส่ายหน้าเนิบนาบทั้งน้ำตา
ฝัน...
ผมฝันไปใช่ไหมช่วยบอกผมที...
เมื่อรู้สึกว่าการเบิกทางของเค้ามันเพียงพอแล้ว...ร่างสูงก็ถอดนิ้วออกช้าๆ ร่างเล็กหายใจรวยรินพร้อมแรงสะอื้น นึกดีใจเพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงหยุดแล้ว...แต่เค้าก็ต้องกรีดร้องออกมาอีกครั้งเมื่อสิ่งแปลกปลอมที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วมือหลายเท่าสอดเข้ามายังช่องทางด้านหลังของเค้าอยากยากลำบาก
ร่างสูงค่อยๆสอดแท่งร้อนเข้าไปในช่องทางคับแคบของอีกคนอย่างยากลำบากความอุ่นที่ได้รับอยู่ด้านในทำให้เค้ารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ช่องทางคับแคบตอดรัดเค้าจนขยับตัวลำบาก แต่นั้นมันก็ทำให้เค้ารู้สึกดีปะปนกันไปด้วย มือทั้งสองข้างประครองสะโพกมนก่อนจะกระหยิ่มยิ้มเหี้ยม
“ ตอนนี้แหละที่เค้าเรียกว่าลงนรกของจริง !! “ สิ้นเสียงซาตานผู้โหดร้ายผู้รับชะตากรรมก็ต้องเบิกตากว้าง ร่างสูงโถมตัวเข้ามาจนแกนกายแข็งขืนเข้าไปในตัวอีกคนจนมิด
พั่บ พั่บ พั่บ
ร่างสูงโยกสะโพกตามแรงอารมณ์ในทันทีโดยไม่ได้สนใจว่าคนข้างใต้จะรู้สึกยังไง ร่างเล็กๆกัดปากแน่นสกัดกั้นความเจ็บปวดอย่างห้ามไม่ได้ เจ็บ พี่เจบีช่วยแบมด้วย ฮือออ..ฮึก แบมเจ็บ ชายหนุ่มผมแดงก้มตัวลงไปจูบอีกคนอย่างรุนแรงช่วงล่างก็ขยับอย่างรุนแรงและเร็วจนช่องทางรักของเด็กน้อยฉีกขาด เลือดสีแดงสดไหลรินออกมาทำให้คนที่รับชะตากรรมเจ็บปวดมากกว่าเดิม แต่มันกลับทำให้อีกคนเต็มไปด้วยความสะใจ ไม่คิดจะผ่อนแรงลงเลยแม้แต่น้อย ริมฝีผากอิ่มบวมแดงจากการจูบ
“ อะ..โอ๊ย “ ร่างเล็กร้องออกมาเมื่ออีกคนกัดที่ริมฝีปากล่างของเค้าจนเกิดแผล มาร์คยกยิ้มเหี้ยมก่อนจะยืนตัวขึ้นขยับตัวถี่อย่างเร้าร้อน
“ เอาคืนไงที่นายกัดฉันเมื่อกี้.. ฮึ “
พั่บ พั่บ พั่บ เสียงเนื้อกระทบกันบวกกันเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเดียวดังสลับกันในห้องนอน ความร้อนแรงอบอวนไปทั่ว
“ อ๊ะ....อื้อ... เจ็บ ...ฮึก....หยุด...ฮือออ หยุดสักที “ ร่างเล็กเว้าวอนอย่างรวยริน แต่กลับไม่ได้ทำให้อีกคนสนใจเลย สะโพกยังคงขยับแรงๆเน้นๆจนร่างเล็กต้องเบนหน้าออกไปนอกหน้าต่าง มองพายุฝนที่กำลังก่อตัวผ่านม่านน้ำตา
“ อืม....อ๊า... ซี๊ด... แมร่ง...ตอดดีชิบหาย “ มาร์คครางเสียงกระเส่า
แบมไม่ได้ทำอะไรผิด... ทำไมต้องมาลงที่แบมด้วย ทำไมต้องเป็นแบมด้วย...
พายุพัดกระหน่ำซัดซ้ำมาอย่าไม่หยุดหย่อน เสียงฟ้าร้องดังสนั่นไปทั่ว แม้แต่ในหุบเขาลึกก็ได้ยินเสียงฟ้าร้องควรคราง เสียงฟ้าร้องนั้นดังราวกับเสียงกรีดร้องอย่างทรมาน เสียงอ้อนวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่าที่ดังมาจากริมฝีปากสีหวานน่าหลงใหลของเด็กหนุ่มร่างเล็ก...ลมที่พัดกระหน่ำราวกับเรี่ยวแรงของชายหนุ่มที่ถาโถมไปหาร่างกายที่บอบบางอย่าไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนที่ตกลงมาเปรียบได้กับ ดวงตาสีนิลที่สดใส เต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มเนียน ...ลมหายใจที่ขาดเป็นช่วงๆ ...สิ่งที่กำลังพบเจอแทบจะทำให้ร่างเล็กแตกออกเป็นเสี่ยงๆ...
มาร์คก้มลงมองใบหน้าหวานที่เบนหนีเค้าไป... ลำคอขาวตอนนี้เต็มไปด้วยรอยกลีบกุหลาบสีสด ร่างเล็กกัดริมฝีปากแน่นพยายามสกัดกั้นเสียงสะอื้นของตนเอง ในใจของเค้าได้แต่ภาวนาให้ฝันร้ายของค่ำคืนนี้รีบๆจบไป รีบๆผ่านพ้นไปเร็วๆ ... มาร์คขยับตัวถี่อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ค่ำคืนที่ยาวนานนี้ช่างผ่านไปช้าเหลือเกิน ร่างสูงโถมแรงกระแทกเข้าไปหาร่างเล็กอีกครั้งจนเค้าปลดปล่อยออกมา... เค้าครางเสียงกระเส่าในขณะเดียวกันร่างเล็กกลับต้องอดกลั้นเสียงที่น่าขยะแขยงนั้น ... มันจบ..
มันจบแล้วใช่ไหม ??...
วันนี้...
พี่ครับ.. รีบๆตามหาแบมให้เจอ...
หาแบมให้เจอที..
แบมไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้อีก
ไม่ต้องการเจอเรื่องแบบนี้อีกแล้วววว. ไม่เอา.
วะ ฮะ ฮ่าๆ แบมแบมเสร็จพี่มาร์คคึคนโหดแล้ววววว อาจจะเขียนไม่ค่อยดีเท่าไหร่เพราะอึนๆอยู่ช่วงนี้ ครั้งหน้าเอาใหม่ ฮ่าๆๆ ตอนหน้าก็มีอีกแหละขอบอก ฮุฮุ ไปเตรียมทิชชู่เลยคนละโหล กว่าจะจบเรื่องคงเลือดหมดตัวกันไปหลายยก คึคึ เพราะฟิคเองนี้ไรท์ขอจัดเป็นฟิคโหมดดาร์กและเอ็นซีเต็มๆน๊า แต่ก็จะแอบมุ้งมิ้งด้วยแหละ อ่านแล้วก็เหมือนเดิมน๊า ขอคอมเม้นเน้นๆให้ มาร์ค ต้วนกันหน่อยน๊า ฮ่าๆๆ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
jokerginger
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น