“พี่มาร์คอย่า” ร่างเล็กร้องห้าม มือเล็กพยายามปัดป้องมือของร่างสูงที่พยายามปลุดกระดุมชุดนอนของร่างเล็กออกไป แต่ก็ยังห้ามปรามอีกคนได้อยู่ดี มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กออกก่อนจะยกยิ้ม คนตัวเล็กรู้ว่าตอนนี้คงห้ามอะไรอีกคนไม่ได้แล้วคงต้องปล่อยเลยตามเลย มือเรียวยกขึ้นมาปิดปากเอาไว้แน่น เพราะกลัวจะเสียงดังจนทำให้เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมา
จมูกโด่งซุกไซร้ไปที่ซอกคอขาวของคนตัวเล็ก มือก็ลูบไล้ไปทั่วผิวเนียน ความรู้สึกร้อนวูบแผ่ซ่านไปทั่วร่าง ริมฝีปากหยักจูมซับที่ไหล่ลาดไล่ลงมาเลื่อยๆจนมาถึงหน้าอกบาง เรียวลิ้นร้อนโลมเลียที่ยอดอกของอีกคนเหมือนหยอกล้อ ก่อนจะลดต่ำลงมาที่หน้าท้องเนียน
“อื้อออ” ร่างเล็กร้องออกมาเบาๆเพราะสัมผัสของร่างสูงให้ความรู้สึกร้อนวูบไปทั่วร่าง ร่างเล็ไม่ได้ต่อต้านอีกคนแม้แต่น้อย เพราะในใจก็รู้สึกดีถึงได้ยอมให้อีกคนทำแบบนี้ ร่างสูงยกสะโพกคนตัวเล็กขึ้นน้อยๆก่อนจะดึงกางเกงนอนและกางเกงชั้นในของคนตัวเล็กออกมาพร้อมกันนครั้งเดียวร่างสูงดึงผ้าห่มมาคลุมพวกเค้าทั้งสองเอาไว้โผล่ออกมาเพียงแค่หัวจนถึงหน้าอก ร่างเล็กมองการกระทำของร่างสูงก่อนจะขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“เซ็นเซอร์ไง เผื่อนายเผลอร้องจนทำให้ลูกตื่นมากลางดึก” คำพูดของร่างสูงทำเอาใบหน้าหวานแดงกร่ำ
“ถ้าแบบนั้นเลือกที่จะไม่ทำมันไม่ง่ายกว่าเหรอ” ร่างเล็กพูดเสียงอุบอิบ
“งั้นหยุดมั้ยละ?”
“ถ้าแบมบอกให้หยุดพี่มาร์คจะหยุดรึไง”
“ไม่” ร่างสูงตอบออกมาสั้นๆก่อนจะเอื้อมมือเข้าไปใต้หมอนที่คนตัวเล็กนอนอยู่ก่อนจะหยิบหลอดอะไรบางอย่างที่คล้ายๆคลอดยาออกมา ร่างเล็กมองตามก่อนจะขมวดคิ้วเข้มเมื่อมองเห็นชัดๆว่ามันคืออะไร
“ทะ..ทำไมมันมาอยู่ใต้หมอน” ร่างเล็กเอ่ยถามร่างสูง ถึงคนถูกถามก็ได้แต่ยิ้มที่มุมปากก่อนจะค่อยๆเปิดฝาหลอดยาสีขาวในมือ
“ก็..เพราะฉันเตรียมเอาไว้ไง” สิ้นคำตอบของร่างสูงร่างเล็ก็อ้าปากเหว๋อ เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็หลอดยาที่หยิบขึ้นมานั้น คือหลอดเจอหล่อลื่น ซึ่งถ้าพูดตามความจริงมันไม่น่าจะมาอยู่ในห้องนอนของลูกเลย แต่ที่มันเข้ามาอยู่ที่นี่ตอนนี้ได้ก็เพราะ มาร์ค ต้วน คนนี้เตรียมไว้ตั้งแต่แรกแล้วน่ะสิ
แสดงว่าที่หื่นขึ้นมากลางดึกก็คิดไว้ล่วงหน้าแล้วสินะ ทำไมผู้ชายคนนี้ร้ายกาจแบบนี้นะ ร่างเล็กได้แต่มองค้อนอีกคน แต่ดูเหมือนร่างสูงจะไม่ได้สนใจความไม่พอใจเล็กๆนั่นเลย แล้วร่างเล็กก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อร่างสูงป้ายเจลหล่อลื่นลงไปที่ช่องทางด้านหลังของร่างเล็ก คลึงไปรอบๆจนร่างเล็กรู้สึกเสียววูบไปทั่วร่างก่อนจะบีบเจลชโลมที่แกนกายของตนเอง เพราะตอนนี้เค้าอยากเข้าไปในตัวคนตัวเล็กเต็มที่ คงไม่เสียเวลามาเคล้าคลึงอะไรมากมาย
กึก..
ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อร่างสูงค่อยๆกดแกนกายของเค้าเข้ามาโดยที่ไม่ได้ให้คนตัวเล็กได้ตั้งตัว ดวงตากลมเบิกตากว้างริมฝีปากกัดเข้าหากันก่อนจะกำผ้าปูที่นอนแน่น ทั้งๆที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันมาหลายปี มีอะไรกันหลายต่อหลายครั้งแต่เค้ากลับรู้สึกว่าเวลาที่ร่างสูงเข้ามาในตัวเค้ามันกลับรู้สึกเจ็บทุกครั้งจนมันทำตัวให้ชินไม่ได้ แล้วไหนจะเพราะร่างสูงความจำเสื่อมอีก ไม่รู้ทำไมร่างเล็กถึงได้รู้สึกว่าหาความอ่อนโยนจากเค้าไม่ได้เลย ไม่ได้หมายความว่าเค้าเป็นพวกซาดิสต์อะไรแบบนั้น แต่หมายความว่าเรื่องเซ็กส์ของมาร์ค ต้วน ตอนที่ความจำเสื่อมมันถึงได้รู้ร้อนแรงแต่ลึกๆมันก็แอบแฝงความรู้สึกอบอุ่นเอาไว้แปลกๆ
“อื้ออ...พี่มาร์ค..ชะ..ช้าๆ” ร่างเล็กร้องปรามอีกคนที่เข้ามาเร็วจนเกินไปทำให้เค้ารู้สึกเจ็บจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ร่างเล็กกัดปากแน่นก่อนจะเบนหน้าหนีไปอีกทางนึง น้ำตาไหลซึมลงมาที่หางตา ร่างสูงยืดตัวขึ้นก่อนจะยกมือเกลี่ยที่พวงแก้มเนียนของอีกคนอย่างเบามือ
“นายก็อย่าเกร็งสิ” ร่างสูงเอ่ยสียงพร่าก่อนจะค่อยๆดันแกนกายเข้าไปอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าร่างเล็กค่อยๆคลายอาการเกร็งลง ร่างสูงดันกายเข้าไปจนสุดก่อนจะแช่เอาไว้สักพักให้ร่างเล็กได้ปรับตัว เมื่อเห็นว่าเวลาผ่านไปพอสมควรร่างสูงก็ค่อยๆขยับสะโพกช้าไปอย่างเนิบนาบ ร่างเล็กกัดปากแน่นๆเพราะไม่อยากจะให้มีเสียงใดใดเล็ดลอดออกไปจากปากของเค้า
ร่างสูงที่มองร่างเล็กอยู่ก็ยกยิ้มน้อยๆก่อนจะก้มลงไปใกล้ๆไปหูก่อนลิ้นอุ่นๆจะโลมเลียไปที่ใบหูของอีกคน ทำเอาร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเผลอร้องออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่
“อ๊ะ..อ๊างง” เมื่อเสียงหลุดออกมาร่างเล็กก็รีบยกมือขึ้นมาปิดปากก่อนจะหันไปมองลูกน้อยทันที เพราะเมื่อกี้เค้าออกร้องมาค่อนข้างดังพอสมควร
“ฮึฮึ...รู้สึกดีก็ร้องออกมาสิ จะกลั้นเอาไว้ทำไม” ร่างสูงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงยียวนจนคนตัวเล็กฟาดไปที่อกแกร่งแรงๆทีนึงอย่างไม่ยั้งมือ
“คนลามก”
“ฮึฮึ ลามกตรงไหนเล่านี่มันเรื่องปกติ พอลูกโตไปลูกก็ต้องทำเรื่องแบบนี้ เผลอๆเด็กสองคนนี้อาจจะได้นิสัยตรงนี้จากฉันไปเต็มๆเลยก็ได้” มาร์คเอ่ยออกมาอย่างภาคภูมิใจ
“ลูกไม่หื่นแบบพี่มาร์คแน่นอน..อ๊ะ...พะ..พี่มาร์ค อื้ออ” ร่างเล็กยังพูดไม่ทันจบสะโพกของร่างสูงก็ค่อยๆขยับเร็วขึ้นจนคนตัวเล็กรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วร่าง ความเจ็บในตอนแรกเปลี่ยนเป็นความรู้สึกดีแทรกเข้ามาแทน มือเรียวยกขึ้นโอบรอบคอร่างสูงอย่างเผลอไผลไปกับแรงอารมณ์ที่อีกคนส่งมา
สะโพกแกร่งขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ ไม่ใช่แค่แบมแบมหรอกที่ต้องพยายามเก็บเสียง แต่ตัวเค้าก็เช่นกันพยายามกลั้นเสียงไม่ให้ออกมาเท่าที่จะทำได้ แต่มันก็ยากจริงๆสำหรับเค้า
“อื้มม..อ๊า แบมแบม” ร่างสูงก้มลงไปหาคนตัวเล็กก่อนจะครางเสียงกระเส่า
“อื้อออ พี่มาร์ค..อ๊ะ...ช้าๆ” ร่างเล็กร้องเสียงหลงก่อนกอดคออีกคนแน่น
ปึก ปึก ปึก
ร่างสูงยังคงส่งแรงเข้ามาให้ร่างเล็กอย่างต่อเนื่อง อย่างไม่ลดละแรงมีตก ความร้อนแรงพุ่งพล่านไปทั่วห้องเสียงในตอนแรกที่พยายามกลั้นเอาไว้มันก็กลั้นเอาไว้ไม่อยู่ ด้วยแรงอารมณ์ที่มันทำให้ความต้องการมีมากจนทั้งคู่เผลอตัวครางออกมาสุดเสียงจนลืมไปว่ามีเจ้าตัวเล็กนอนอยู่ในห้อง
“งืออออออ..ฮึก...แด๊ดดี๊..ม่ามี๊..งืออออ” เสียงของเจ้าตัวเล็กดังขึ้นก่อนหัวถุยจะผงกขึ้นมาด้วยตาปรือทำให้ร่างสูงถึงกับชะงักก่อนจะหันไปมองเจ้าตัวเล็กที่เบะปากอยู่บนเตียง
“วิน...ตะ..ตื่นขึ้นมาทำไมครับลูก” แบมแบมร้องถามขึ้นด้วยความตกใจ เจ้าตัวเล็กเบะปากพร้อมทำหน้าจะร้องไห้ ยังดีที่ร่างสูงเอาผ้าห่มมาคลุมตัวทั้งคู่ไว้ ทำให้เจ้าตัวเล็กไม่เห็นในสิ่งที่เป็นพิษต่อสายตาของเด็กๆ
“ฮึก...ก็ม่ามี๊ร้อง..แด๊ดดี๊ไปนอนทับม่ามี๊ทำไม ฮึก..แงงง” เจ้าตัวเล็กลุกขึ้นนั่งบนเตียงก่อนจะร้องออกมาน้ำตาคลอ
“พะ...พี่มาร์ค ออกไป...บะ..แบมจะไปดูลูก” ร่างเล็กเอ่ยก่อนพยายามจะดันให้ร่างสูงถอดตัวออกไป
“นายจะบ้าเหรอ มีใครเค้าจะยอมหยุดทั้งๆที่ยังไม่ได้ปล่อยเล่าแบมแบม” ร่างสูงเถียงออกมา
“แต่ลูกร้อง” แบมแบมเถียงออกมาอีกก่อนจะหันไปมองเจ้าตัวเล็กที่ตอนนี้หลับลงไปแล้ว ทำให้ร่างเล็กหันมามองหน้าร่างสูงอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรสะโพกของร่างสูงก็ขยับขึ้นมาอีกครั้ง
คนบ้าอะไรทำไมหื่นแบบนี้นะ ไม่เคยพบเคยเจอ
“ต่อไปก็เป็นเวลาของฉันแล้วนะ ฉันปล่อยเวลาตอนกลางวันให้นายอยู่กับลูก ส่วนกลางคืนนายตองอยู่กับฉัน..อ่อ..แล้วก็พรุ่งนี้ถ้าไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ในห้องลูกอีก กลับไปนอนที่ห้องเหมือนเดิมซะ เพราะถ้านอนในห้องนอนของพวกเรานายจะแหกปากร้องยังไงก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะฉันจำได้ว่าในห้องนอนมันเก็บเสียง” มาร์คร่ายยาวจนคนตัวเล็กได้แต่อ้าปากค้าง
ให้ตายเถอะผู้ชายคนนี้มันจะร้ายกาจเกินไปแล้วนะ
และแล้วเพลงรักอันเร้าร้อนของทั้งคู่ก็เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ในห้องนอนที่แสนน่ารักของลูกชายตัวน้อย...ที่เกิดมาเป็นพยานรักแล้ว...ยังได้เป็นพยานในเหตุการณ์สุดระทึกใจของพ่อแม่อีกด้วย..
จบไปอีกนึ่งตอนนะคะ สำหรับเอ็นซีมาร์คแบม..
คือในห้องลูก ขอซอร์ฟหน่อยนะคะ...
ค่อยมาลุ้นกัน ถ้ากลับไปนอนในห้องสองต่อสองมันจะเป็นยังไงนะ
แถมในห้องเก็บเสียงด้วย......นั่นไง ฮ่าๆๆๆ
อ่านแล้วเม้นให้กำลังใจกันด้วยน๊าาาาาาาาาาาา
หื่นได้ใจ555
ตอบลบ