#ฟิคแค้นรักร้าย NC EP.05 { Bnyong }




#ฟิคแค้นรักร้าย
EP.05 :NC PART JJ COUPLE CUT 







“ ผู้ชาย ?? แล้วยังไงละ ?? ฉันก็พึ่งรู้สึกอยากทำแบบนี้กับผู้ชายเป็นครั้งแรกเหมือนกัน... คงสนุกดีนะ “ แจบอมเอ่ยก่อนจะก้มลงไปที่ส่วนอ่อนไหวของร่างบอบบาง... แกนกายของจูเนียร์ตอนนี้ถูกคนตรงหน้านี้ครอบคลุมเอาไว้ด้วยปากที่พึ่งจูบเค้าเรียบร้อยแล้ว... เพียงแค่เค้าเริ่มขยับก็ทำเอาร่างบอบบางแทบตายทั้งเป็น... จูเนียร์บิดเร้าอย่างทรมานก่อนจะครางออกมาเบาๆ... ไม่เอา ....ไม่เอาแบบนี้... หยุด...


“ อย่า...อ๊ะ..อ๊า... หยุด ๆๆ ...คุณ... ฮือ... อึก.. หยุด.. “ เสียงสะอื้นเล็กๆหลุดออกมาจากริมฝีปากบาง...มือเรียวพยายามดันหัวของแจบอมออกไปจากระหว่างขาของเค้า...แต่มันก็ไม่เป็นผลสำเร็จเลย ... ร่างสูงยังคงรูดริมฝีปากนั้นเข้าออกอย่างต่อเนื่อง... จนร่างบอบบางนี้ปลดปล่อยออกมา... น้ำรักสีขาวขุ่นที่ไหล ออกมาจากตัวของจูเนียร์นั้น...แจบอมได้กลืนมันลงไปอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร.... เค้ายืดตัวขึ้นก่อนจะมองร่างบอบบางที่สั่นเพื่อม... ...มุมปากหยักฉายรอยยิ้มเย็นชาขึ้น... ยังไม่ทันที่จูเนียร์จะได้ตั้งตัว... สิ่งแปลกปลอมบางอย่างก็ถูกส่งเข้าไปในช่องทางของเค้าได้ไม่มีตัวช่วยใด... เค้าเบิกตากว้างด้วยความตกใจและเจ็บปวด.. เสียงของเค้าขาดเป็นช่วงๆ... แจบอมดุนดันแกนกายร้อนระอุที่ตื่นตัวเต็มที่ของเค้าเข้าไปในตัวของร่างบาง ค่อยๆเข้าไปที่ละนิดอย่างยากลำบากเพราะช่องทางที่คับแคบของร่างบาง ยังไม่เคยมีสิ่งแปลกปลอมนี้เข้าไปเลยแม้แต่ครั้งเดียว... มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่น... แจบอมสูดหายใจเข้าก่อนจะจัดการดันแกนกายของเค้าเข้าไปจนสุดในครั้งเดียว...ทำเอาร่างข้างใต้เค้ากรีดร้องออกมา...




“ อย่าๆๆ... ผมเจ็บ.... ฮืออออ.. อึก เอา เอามันออกไป... ฮือ...เอาออกไปจากตัวผม ได้โปรด .. “ เค้าอ้อนวอนด้วยน้ำเสียงสะอื้น...แจบอมก้มใบหน้าลงใบหาดวงหน้าหวานก่อนจะเอ่ยเบาๆข้างใบหูของจูเนียร์


“ ถ้าอยากให้หยุด...ก็บอกมาว่าน้องชายฉันอยู่ที่ไหน ?? “...


“ ..ฮืออออ... ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่รู้..อึก ...อื้อ ผมไม่รู้จริงๆ.. ผมไม่รู้ ฮือ อึกกก.. “ ร่างบางร่ำไห้ออกมาอย่างน่าสงสารดวงตาทั้งสองข้างแดงกร่ำ


“ คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ ?? “ เอ่ยจบเค้าก็ค่อยๆเริ่มขยับตัวช้าๆ ...แค่นั้นก็ทำให้ร่างบางยืดตัวด้วยความทรมาน... ใบหน้าหวานเบนหน้าหนีออกไปน้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลอาบแก้มเนียน... แจบอมเอาขาทั้งสองข้างของจูเนียร์พาดเอาไว้ที่แขนกำยำก่อนจะขยับตัวอย่างเป็นจังหวะและต่อเนื่อง... เสียงครางกระเส่าของชายหนุ่มดังอบอวนไปทั่วห้องสลับกับเสียงสะอื้นของร่างบอบบาง... แจบอมก้มลงไปใกล้ก่อนจมูกโด่งจะซุกไซร้ไปที่ซอกคอขาว...เรียวลิ้นดุดดันจนเป็นรอยแดงไปทั่ว...




“ อ๊า... อืมมมม... จินยองงงง “ เค้าครางพรางเรียกชื่อร่างที่เค้ากำลังสุขสมด้วยอย่างไม่ขาดปาก... จูเนียร์ ..พยายามอ้อนวอนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้เค้าถูกกระทำรุนแรงขึ้นไปอีก... ความทรมานในตอนนี้มันทำให้เค้าอยากตายไปจากตรงนี้ซะเร็วๆ... เลือดที่ไหลซึมออกมาทำให้ร่างบางยิ่งเจ็บปวด แต่อิมแจบอมคนนี้ยิ่งสุขสมไปกับอารมณ์เสน่หา ที่กำลังครอบงำเค้าช้าๆ... เค้าจูบลงไปที่กลีบปากนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ...ขยับตัวถี่จนร่างบอบบางแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงอะไรเอาไว้ต่อต้านเค้าแล้ว...เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดจนน่ารำคาญ ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงอารมณ์ที่อีกคนโถมมาใส่อย่าไม่มีทีท่าจะผ่อนแรงลง มือเรียวกำแขนเสื้อของร่างสูงแน่นเพราะเค้าใกล้จะถึงฝั่งเต็มที่...




“ อื้มมม... อ๊า... จินยอง อะ...อา...อา “ ร่างสูงปลดปล่อยออกมาเต็มเหนี่ยว หลั่งน้ำสีขาวขุ่นในตัวจูเนียร์... ร่างบางกระตุกตัวสองสามครั้งก่อนทั้งคู่จะหายใจหอบ... แจบอมทิ้งตัวลงนอนบนตัวของร่างบอบบางโดยที่แกนกายของเค้าก็ยังสอดใส่อยู่ในร่างกายของ ปาร์ค จินยอง...




“ พอ...พอสักที... ผมไม่รู้... ผมไม่รู้ อึก ...ไม่รู้จริงๆ ฮืออออ.. อ๊ะ... มะมะ..ไม่นะ.. คุ.. คุณณณ “ เค้าต้องผวาอีกครั้งเมื่อเค้าถูกจับพลิกตัวคว่ำลง... ร่างสูงยกสะโพกของร่างบางขึ้นก่อนเพลงรักของทั้งคู่จะถูกบรรเลงขึ้นอีกครั้ง..... แจบอมใช้มือกระชากกลุ่มผมสีเข้มของจูเนียร์ขึ้นก่อนจะจูบซับที่คอขาวเบาๆ... แขนทั้งสองข้างที่แทบไร้เรี่ยวแรงก็ต้องยันเอาไว้... ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบน้ำตา... มันยังไม่จบอีกเหรอ ?? ..ทำไมยังไม่จบไปอีก ?? ...





..ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่รู้...





ผมไม่รู้จริงๆ..





ผมไม่ได้โกหกเลยแม้แต่นิดเดียว...





ทำไมเค้าไม่หยุด...





.... แจบอมมองใบหน้ามนก่อนจะยื่นมือหนาไปลูบแก้มเนียนเบาๆ.. ร่างบอบบางนั้นกำลังขยับ ขยับตามที่เค้าสั่ง ตอนนี้จูเนียร์นั่งอยู่บนตักเค้า.. แจบอมเอนหลังพิงบนหมอนก่อนจะดึงใบหน้าหวานเข้ามาจูบอีกครั้ง.. ... ร่างบอบบางนั้นไร้เรี่ยวแรงเต็มที แต่อิมแจบอมคนนี้ยังรู้สึกไม่พอ... เค้ายังต้องการอีก อีกสักนิด.. จูเนียร์ใช้มือดันหน้าอกแกร่งก่อนจะขยับตัวอย่างจำใจอีกสองสามครั้งร่างสูงก็ปลดปล่อยออกมาอีกรอบ..


“ อะ... อ๊า...... “ จูเนียร์หมดแรงนอนลงบนอกแกร่งของร่างสูง... เค้าถอนแกนกายออกจากร่างบอบบางก่อนจะดึงเจ้าตัวลงมานอนข้างๆ... จูเนียร์ได้แต่นอนนิ่งเพราะเค้าเจ็บปวดไปทั่วตัวเจ็บเกินกว่าที่จะขยับตอนนี้







เป็นไงบ้างค่ะ คู่นี้อาจไม่ดาร์กไม่เยอะ ไม่รุนแรง...นั่นเพราะว่า เราได้ไปจัดหนักในตอนของมาร์คแบมแล้วค่า ซึ่งของแอบบอกนิดนึงว่า ตอนหน้าแล้วนะคึคึ อ่านเสร็จแล้วก็ทำตามกติกานะตัวเองงง กลับไปเม้นให้เค้าด้วยยยยย

ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

jokerginger

ความคิดเห็น